ถ้าความสุขของเราขึ้นอยู่กับคนอื่น รอให้คนมาทำให้ถูกใจ… เราจะไม่มีวันมีความสุขที่แท้จริง

สุขมาก็ไป ทุกข์มาก็ไป ทั้งสุขและทุกข์ไม่มีอะไรจีรังยั่งยืน คิดได้แบบนี้ยามทุกข์จะได้ไม่ทุกข์มาก ยามสุขจะได้ไม่หลงสุข

คนเรานั้นพอมีสุขเรามักไม่เคยคิดว่าอีกเดี๋ยวทุกข์จะตามมา
พอทุกข์เกิดตั้งตัวไม่ได้ ทำให้เกิดอาการจมทุกข์ บางคนตั้งสติได้เร็วออกจากทุกข์เร็ว
บางคนตั้งสติได้ช้าออกจากทุกข์ช้า หรือออกจากทุกข์ไม่ได้เลยจนลมหายใจสุดท้าย

จะเป็นแบบไหน เรานั้นเลือกเองได้

จะทุกข์หรือสุข จะหลุดพ้นจากทุกข์หรือไม่

ไม่มีใครบอกสอนเราได้ทั้งนั้น

เราต้องปฏิบัติต้องทำเอง

ยามร่างกายดี ไม่เห็นคุณค่าการปฏิบัติ

ยามร่างกายแย่ บุญกุศลไม่หมั่นสร้าง

ชีวิตไม่มีบุญอุ้มชู ท้ายสุดก็จะจมดิ่งในวนเวียนแห่งทุกข์

ยากจะดึงตัวเองขึ้นมาได้

ถ้าความสุขของเราขึ้นอยู่กับคนอื่น รอให้คนมาทำให้ถูกใจ… เราจะไม่มีวันมีความสุขที่แท้จริง
…..

การทำดีมันทำยาก แต่ก็ควรหมั่นสะสมไปทีละน้อย

บางคนอยากหลุดพ้นจากกองทุกข์ ก็หมั่นสละออก

ไม่ยึด ไม่ติด ปล่อยวาง ปฏิบัติ ภาวนา สมาธิ

คนเราทุกคนล้วนมีความตายรออยู่เบื้องหน้าจะดีไหมหาก จากการไปในภพชาตินี้จะนำดวงจิตของเรามุ่งสู่การไม่เวียนว่ายตายเกิดอีก ให้ไม่ต้องทุกข์ทรมานอีก

…..

ชีวิตก็มีเท่านี้ เข้าใจก็สุข สงบ ไม่เข้าใจก็ทุกข์อยู่ตลอด

เพราะปัญหาเข้ามาทุกๆ วัน เราทำ เราได้ ใครทำ คนนั้นได้

ได้เกิดมาแล้วก็ต้องสละเวลาบำเพ็ญเพียร

ทำความดีสะสมไปที่ละเล็กละน้อย วันหนึ่งเมื่อความดีเพิ่มพูน แล้วจะได้รับผลนั้นเอง

ที่มา : bitcoretech