จะ “หวังดี” กับใครนั้น…ต้องดู “วาสนา” ของเขาด้วย ไม่งั้นจะพังไปตามกัน
เมื่อเราหวังดีคิดจะชี้นำให้ผู้อื่นได้ดี
จงให้พอประมาณที่เขาจะรับได้ด้วย
ถ้าให้มากเกินไปเขาจะรับไม่ได้
เกิดผลร้ายมากกว่าผลดี
หวังดีกับใครก็จริง
ต้องดูวาสนาเขาด้วย
ถ้าช่วยหรือให้เกินวาสนาที่เขาจะรับได้
‘ปัญหาจะเกิด’
หาตัวพอเหมาะพอดีให้เจอแล้วช่วย
ทำจิตเป็นกลางๆ
Cr : หลวงพ่อชุมพล พลปญฺโญ
——————–
อะไรก็ตามที่เราหนีไม่พ้น
เราควรจะเรียนรู้ที่จะอยู่กับมันให้ได้
นี่คือ…ศิลปะการที่จะอยู่โลกนี้อย่างไม่ทุกข์
Cr : พระไพศาล วิสาโล
คงเป็นไปไม่ได้ ที่ทุกคนจะรักกัน
แต่ทุกคนก็งดเว้นจากการเบียดเบียนกันได้
ถึงจะไม่รักกัน เราก็เคารพซึ่งกันและกันได้
และอย่างน้อย ก็ไม่ทำร้ายซึ่งกันและกัน
ไม่เบียดเบียนซึ่งกันและกัน อันนี้เป็นหลักที่ว่า
พอเป็นไปได้ ในโลกที่เป็นจริง
Cr : ชยสาโรภิกขุ
——————–
ในตัวเขา มีอะไรที่เราชอบบ้าง?
ในตัวเขา มีอะไรที่เราไม่ชอบบ้าง?
สองมุมมองนี้
ทำให้เรารู้สึกกับคนคนเดียวกันต่างออกไป
ข่าวร้ายก็คือ
คนจำนวนหนึ่ง
เลือกมุมมองอย่างหลัง
ทั้งที่มุมมองแรก
มีความสุขกว่าตั้งเยอะ
Cr : Boy’s Thought
——————–
ความทุกข์ เกิดจาก ‘ความอยาก’
อยากเท่าไหร่ก็ไม่รู้จักพอ
ได้มาเท่าไหร่ก็ไม่รู้จักพอ
Cr : พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
——————–
ไม่ยินดียินร้ายแล้วช่วย อย่าช่วยใครอย่างตะบี้ตะบันช่วย เพราะว่าจะพังมากกว่าสำเร็จผล เมื่อปรารถนาดีกับใครต้องเอาปัญญามากำกับด้วย
