เปิดคำสอนแป๊ะโรงสี ถ้าอยากค้าขายดี จำประโยคนี้ไว้ให้มั่น
ลื้ออย่าคิดว่าบินสูงแล้วจะไม่มีวันร่วงหล่นลงมา…!! แม้แต่นกที่บินได้สูงที่สุดในโลก ก็ยังต้องลงมาแตะพื้นเพื่อนอนหลับพักผ่อน อย่าได้ดูถูกดูแคลนผู้ที่ด้อยกว่า
ลื้อเคยเห็นมั้ย…? เมื่อตอนที่นกยังมีชีวิตอยู่ มันจะกิน ”หนอน“ เป็นอาหาร แต่เมื่อมันตาย… มันก็จะถูก ”หนอน“ กินเป็นอาหารเหมือนกัน
ต้นไม้หนึ่งต้น…!! สามารถ ทำเป็นไม้ขีดไฟได้มากมาย แต่ไม้ขีดไฟเพียงหนึ่งก้านก็สามารถเผาป่าได้ทั้งป่าเช่นกัน
ลื้ออย่ามองข้ามคนที่ด้อยกว่า…!! เพราะหลงตัวเองว่ายิ่งใหญ่กว่า อย่ามองข้ามลูกค้ารายเล็กๆ ไม่เห็นคุณค่าของพวกเขา เพราะสักวันหนึ่งเขาอาจเป็นลูกค้ารายใหญ่ของเราก็เป็นได้ พวกดูถูกคนพวกนี้มีเยอะแยะให้เห็นในโลกใบนี้ จงจำไว้คนรวยนั้นหลายคนไม่ได้รวยมาแต่กำเหนิดทุกคน
ลื้ออย่ามัวคิดว่าเราแข็งแรงไม่มีวันป่วย..!! เพราะ อายุยังน้อย ร่างกายยังสดใหม่ ทำงานหามรุ่งหามค่ำยังไงก็ยังไหว แต่ถ้าล้มป่วยเมื่อไร กำไรมากแค่ไหนก็ไม่คุ้มค่า
ลื้ออย่ามัวคิดว่าฉันรวย…!! ใช้เงินได้อย่างฟุ่มเฟือย สักวันเงินเพียงร้อยบาทอาจมีค่ามากมายในวันตกอับก็ได้
ลื้อเคยอ่านนิทานเรื่องขอนไม้กับทองคำมั้ย…?
ขอนไม้แททบไม่มีค่าอะไรเลยถ้าเทียบกับทองคำ
แต่ในยามที่ลื้อตะเกียกตะกาย เพราะ กำลังจะจมน้ำ
ลื้อต้องการขอนไม้มากกว่าทองคำ ลูกค้าก็เช่นกัน…!!
ลูกค้าบางคนเป็นรายเล็กรายน้อย ซื้อของทีละชิ้นสองชิ้น
หากวันหนึ่งลูกค้ารายใหญ่ล้มลง เหลือแต่ลูกค้ารายเล็กรายน้อย
ลูกค้ารายเล็กรายน้อยที่ซื้อขายกันประจำนี่แหละ
ลื้อจะต้องการ และ นึกถึงเขาเป็นคนแรกๆ
เปรียบเหมือนท่อนไม้ที่จะช่วยให้ลื้อลอยคอได้ ในช่วงที่วิกฤต
เพราะฉนั้น ลูกค้าทุกคนมีความหมาย อย่าตัดสัมพันธ์
ที่มา : ฮวงจุ้ยเศรษฐี
